Voorspoed en Xmass

Alsof ik elk moment ermee weg zou kunnen rijden... helaaaas... maar het begin is er dankzij Omar, Makam en Malang. De eersten braken het slot van de garage open omdat ik niet meer wist waar ik de sleutel had. En ze brachten hem voor de deur. Malang ging vanochtend direct aan het soppen.. zelfs de binnenkant moest schoon..

Nu rustig wachten op de 2de fase: olie en benzin verversen en banden oppompen. De accu zou al geladen zijn... Fase 3 moet het afmaken: verzekering en roadtax betalen.. Kanaaaale... het komt eraan! 

De voorbereiding van Kerstmis is hier vnl poetsen. Alles moet schoon, want Mama en Mucktarr riepen enthousiast dat ze hier 'family christmas' wilden doen. Dus alle mogelijke kerstlampjes tevoorschijn getoverd. En heel veel batterijen opladen. De luxe van electriciteit... het komt precies op tijd. Met dit lijf helemaal: niet meer sappelen met kaarsjes etc etc. Ook zoiets: gas op. In no time  heeft Omar een van zn boys gestuurd naar het lokale petrolstation 10 minuten verderop.  En ik kan weer koken. Wel zo handig voor als Mama straks met haar garnalen uit Tanji aankomt. Luxe!!! 

De benen en voeten roepen dat ze niet meer kunnen. Ok, Malang heeft zojuist enorme blokken ijs opgehaald en met een hamer gecrusht voor op de twee tonijnen die Pap me kwam brengen. Het ijs op mn voeten geeft super verlichting. Daarna doet hij er  bambutuloo creme op, die hij als een volleerde masseur inmasseert.

Om even op de tonijn terug te komen. Zwaar ingepakt met helm op - want met een brommer - stond Pap hier daarstraks middenin de palo. Twee tonijnen hield hij tussen zn vingers omhoog. Wow! Zo uit de boot. De hele dag heeft hij gewacht op de kleurig geverfde houten boten. Het is zijn werk het aantal loodzware  bakken vis te tellen die op het hoofd het strand op gedragen worden. Hij noteert alles in een schrift en draagt het later af  aan... de Chinezen? de Senegalezen? eerlijkgezegd geen idee. Maar fijn is het wel dat ik zulke mooie vissen krijg. Hij had haast, sinds de ochtend op het strand, dus geen tijd voor koffie. Wel kon ik hem nog net een stokbroodje met makreelsalade in de hand drukken. Volgende keer maar eens over de prijs hebben, hoewel hij in voorgaande jaren er niets van wou weten..