Christmas in Gunjur, The Gambia
25 december 2022 - Gunjur, Gambia
Geen Kerstmis zonder de mis in het kleine kerkje van Gunjur met de grootste naam:" Immaculate Conception of Mary"
Het kleine koor zit klaar om te beginnen.vrouwen en meisjes in hun mooiste outfit. Mannen met hun zware bassen achterin. Ook achterin de vier djembé spelers, soms goed voor een enkele slag, later ook met een flinke ritme sessie. Dan kunnen de vrouwen die eerst nog devoot wiegden op de muziek, niet langer rustig blijven. De armen gaan in de lucht Er wordt geklapt terwijl hun lichaam links rechts links zwaait.
De preek verhaalt van Israel onder de slavernij van de Babyloniers. Ik vraag me af of het de mensen ook maar iets zegt als een Gambiaan de preek 'simultaan' vertaalt in het Mandinka. Iets dichter bij huis is de boodschap 'te delen wat je hebt' al is het nog zo weinig. En verdraagzaam te zijn.
Als er een groep mensen naar voren uitgenodigd wordt door de priester - veelal met kindertjes aan de hand of op de arm- blijkt dat er gedoopt gaat worden. Twee misdinaartjes in het wit komen aanlopen met elk een plastic emmer in de hand. Aan het randje hangt een plastic kop. Een voor een gaat de 'father' langs de moeders met kinderen, vraagt hun de naam en giet een kop water over het kleine kopje . In shock kruipen de kindertjes weg bij de moeder. Christelijke namen: Jozef, Jacob, Marie Louise, etc etc. De peuters staan klaar met een kaarsje in de hand. Ook zij worden gedoopt.
Geen mis zonder collecte. Een vrouw in 'gran-bou-bou' - een wijdvallende jurk van glimmende chintz- gaat rond met een houten bak. Iedereen kan zien wat je geeft. Daarna is het tijd voor de mededelingen. Wie is overleden, wie heeft gedoneerd en last-but-not-least wordt er gewach gemaakt van een anonieme donatie: kleding verpakt in een bananendoos en een tweede hoeveelheid vastgebonden in een beddenlaken. Iedereen mag één stuk mee naar huis nemen na de dienst. Nog eenmaal zingt het koor liederen uit de Missa Criolla. Dan gaat de kerk uit. Achter de uitzinnig dansende pater aan in zijn wijdvallende rijk geborduurde tuniek.
Buiten wordt men gek van hebberigheid. Vrouwen houden vrolijk onderbroeken omhoog die ze gescoord hebben. Mannen omarmen pakken met kleding en schoenen. Kindertjes slepen tshirts achter zich aan.
Het feest kan beginnen: aan het bier! En eten! Een koe is geslacht en iedereen is welkom! Ik ook. Even tast ik met een lepel in de chakry, zure melk met couscous en suiker. Twee vrouwen in gelijke kleding - asobí- zitten achter de schaal in het zand. Ik lepel staand .
Nog even wordt er voor mij een jongen op weg gestuurd om twee bier te halen. Het duurt te lang, de taxi is er al om me weer thuuis te brengen. We rijden de jongen tegemoet. Onder een flinke uitbrander
Het is mooi geweest , blij dat ik thuis ben :-)
Een hechte gemeenschap.
Marie-Louise is trouwens mijn echte naam!
Liefs ♡