Het tikt, het plenst..

Voor het eerst sinds tijden lees ik een fysieke krant. Gekregen van buurvrouw Titia. Het is een ouwe maar dat maakt niet uit. Schoon in bed na eindelijk weer eens een douche ga ik de zondag vieren met een krant op bed. Thee en mueslibol erbij.

Ik lees over de watersnood in Limburg. Bezorgd gluur ik vanuit bed door de kier van de open rits. Nee, het dalletje - vroeger noemde ik het de kuil - staat nog niet onder water.. Verder het rampverhaal lezend bedenk ik me dat ik best goed voorbereid ben. De tent staat op het duintje en watert af in het dalletje. Mijn erf - derde benaming in 20 jaar - zoals ik het sinds van de week noem toen ik het eens goed bekeek. Een driehoekig tuintje tegen de helling. Een schildersezel met een jerrycan als tafel ervoor. Lege flessen, etc etc. Volle flessen met water onder de tafel. En overal groen. Alleen groen en bloemen weggesneden waar ik loop omdat je het anders toch plattrapt. Een erf dus.

Het zou gaan regenen vannacht. Wat kon ik nog doen? Hoog helmgras met paarse klaver ertussen wegkappen direct naast de tent. Slechts over een breedte van 20 cm , net genoeg om met mn plompe poten tussen de touwtjes van de tent door te stappen om ze aan te spannen. Het helmgras staat dit jaar gigantisch hoog. Vanaf het pad kun je slechts de  bovenste punt van de tent zien.  Dat zag ik pas toen ik zelf eens op het mulle zandpaadje ging staan.  Dat mulle kon ook wel wat beter bedacht ik me. Dus al het gekapte gras inclusief de gele en paarse bloemetjes kruislings uitgespreid over een flinke lengte, tot en met de voorburen. 

En nu regent het al uren. Het paadje is beschermd en het water vloeit goed af. Well done.

Als kind speelde ik op braakliggend terrein en sopte, veegde en schepte de kluiten modder op hopen zodat er een gezellig riviertje ging stromen.  Het is hier niet anders. Klooien en netjes maken. En ondertussen van alles laten slingeren waar ik mn nek over breek.

De regen zet gestaag door. De tentdeur heb ik omhoog geklapt zodat ik het waterpeil in de gaten kan houden. Niet dat ik daar iets aan kan doen. Het gaat zoals het gaat. Met blote voeten banjeren of met kaplaarzen aan.

Maar voorlopig blijf  ik in bed lekker de 'fysieke' krant lezen.