Nederland versus Gambia

6 maart 2023 - Diemen, Nederland

IMG-20230302-WA0018

Het duurt deze keer lang voor ik de Europese draad weer opgepakt heb. Interesses - veel, altijd veel - lijken ver weggezakt. Met als gevolg dat ik niet wist wat ik hier deed. Tussen vier muren. Mensen op straat die voor zich uit kijken en niet groeten. Enorm wennen.
Het leek me het beste om maar in beweging te komen. Helaas reageert ook mn lijf op dit klimaat. Kon ik bergen verzetten in Gambia, hier is het been niet in beweging te krijgen als ik er niets aan doe. Fysio en trainen. Fietsen op de mtb om ook de zinnen te verzetten. En lopen. 
Wat ik ontdekte: ik was moe, doodmoe.  Van het keihard werken, maar ook van de zorgen om Mustapha en zijn moeder, broer en zusje. Zorgen dat ik genoeg slaap krijg heeft geholpen. De energie komt voorzichtig terug. De ochtendzon helpt om vroeg naar de kade te gaan en 10 minuten te fietsen op de kop van het eiland. 
Ondertussen sta ik nog steeds met één been in Gambia. Twee keer per week heb ik whatsapp video contact met Mariet als ze bij Mustapha is. Zij houdt de pijnmedicatie in de gaten en hoogt zonodig op. De tumoren groeien nu helaas naar buiten wat steeds meer pijn geeft. Dus wederom de medicatie opgehoogd. Het is fijn om elkaar te zien en te spreken. Mustapha en ik komen niet verder dan lachen en zwaaien naar elkaar, maar dat is goed. Zijn Engels lijkt verdwenen sinds hij alleen maar thuis op bed ligt. Dan wordt het karig Mandinka van mijn kant.  Hij probeert zich te vermaken met zn tablet. Kleinzoon Malang gaat regelmatig langs en brengt dan bananen.
Wetend hoe hij erbij ligt maakt het leven niet bepaald vrolijker. Maar ik ben dolblij dat Mariet steeds langsgaat en we contact hebben. Van de week is een vriendin van haar steunende ansichtkaarten ui Nederland wezen brengen. Zoveel post was geweldig.. De kaarten heeft Mariet aan een lijntje boven zijn bed gehangen.  Vandaag gaat  mn vriendin Mieke Schellekens bij hem op bezoek om mijn cadeautjes te brengen: mooie geel bruine boxershorts en een klein knuffel aapje. En medicijnen.  
Zo blijf ik in een spagaat leven: Nederland versus Gambia.  Het zij zo.  Gewoon doorgaan hier en er vooral wat van maken 💪😝.
Fijne dag allemaal!

IMG-20230302-WA0018IMG-20230302-WA0011

Foto’s

4 Reacties

  1. Erik Haafkens:
    6 maart 2023
    Wat verschrikkelijk om een kind zo ziek te zien.
    Maar die vrouwen om hem heen is hartverwarmend om te zien.
    Ik wens je veel sterkte.
    Erik
  2. Tineke Kalis:
    6 maart 2023
    Ja fijn Erik!
  3. Jopie:
    7 maart 2023
    Moeilijke momenten om te verwerken; je bent hier maar wil wellicht liever daar zijn.

    De wonderen zijn de wereld nog niet uit, laten we hopen dat de tumor er gewoon af groeit.
  4. Tineke Kalis:
    8 maart 2023
    Eraf groeien.... lijkt me stug... het zitook in zijn liezen...