Relax.. ontspan.. enjoy...

Het is heel stil op de compound. De kids zijn weer naar school. De kerstvakantie is voorbij. Zittend met een bak havermout op de veranda bekijk ik de zongebleekte ooit feloranje pilaren. Zó moeilijk is dat toch niet.. een likje verf.. Ik blijk nog een flinke pot te hebben.   Niet veel later heb ik de daad bij het woord gevoegd en sta ik de eerste pilaar onder handen te nemen. Met een rechter arm die niet meer kan reiken zonder geholpen te worden door de linker, flik ik het toch. Sterker nog, het ontspant . Muziekje erbij op Spottify en in no-time sta ik vervolgens ook maar de grote muur te doen. Heerlijk, en wat een super resultaat als het opdroogt. Voordeel van dure verf.  Om één uur vind ik het welletjes. Ik maak een heerlijke salade mett geraspte wortel, kool en tomaten. Niet direct de keuze van  kookvrouw Yvette van Boven denk ik. Maar voor hier is het luxe. Het blijkt een voorafje want hulpje Ami komt me 'kontongo' brengen. Eigenlijk krijg ik nu elke dag een diep bord rijst met een-en-ander.  Ik hoor geloof ik bij de familie :-) .Vandaag was het chicken-domoda, kip met pindasaus. Echt lekker.

Een uurtje rusten met een luisterboek - val er steevast mee in slaap - en ik ben weer helemaal fris. Zal ik de auto eens gaan proberen weer? Ik bel met Mama in Kartong. Ja leuk! Come please! Het is niet al te vroeg meer dus beperken we ons tot naar het dorp rijden voor bier (ik) en kip (zij). Het bier is wel weer een challenge. Als we via via rechtsom linksom bij de bewuste compound komen waar een vrouw bier verkoopt, staat een man met blik bier in de hand ons op te wachten. Het is duidelijk niet zijn eerste. Ik kijk het even aan, totdat blijkt dat hij mij kent en ik hem ook zou moeten kennen. Helaas, te lang geleden. Hij blijkt een jolig type te zijn.. Hij doet mijn manke loopje na en  laat me zien hoe ik dat veel mooier en dansender kan doen. Ik lach me rot. "You are drunk" lach ik. Zijn antwoord verbaast me niets. " Me.. ?!? How can I be drunk of beer???"  Tegen zoveel logica kan ik niet op. Met vijf blikken bier zeg ik later  de hele goegemeente die op het achtererf hangt gedag: "One beer a day keeps the doctor away". Over vijf dagen zien jullie me weer.  "Mama Africa, thank you"  en Buba, de niet dronken man waggelt voor me uit naar de Samurai. " I am not drunk Mama, never. Impossible from beer" lacht hij. 

Als ik later 'pruttel-pruttel-stop stil sta langs de kant van de weg omdat de 10 liter benzine door een foutje opgezopen is, komt hij keihard langsrijden in zn auto. Omar is ondertussen naar me op weg met een 5 liter tankje. Dat ik het niet fijn vindt om in het stikke donker te rijden is opeens geen item meer. Ik rij achter Omar aan en probeer de ka t van de weg in de gaten te houden. Daar lopen mensen in het donker. Grrr. Als we bijna thuis zijn denkt Omar dat ik het wel  alleen af kan. Maar na 100 meter zie ik een enorm vuur. Ik wacht mooi tot hij weer voor me rijdt.  Het is pikkedonker als ik thuis kom. De poes miauwt me tegemoet. Gelukkig heb ik de helft van de lunch bewaard. Mmh.. en straks meteen een biertje 🤣