Memories.. sweet sweet memories..

19 december 2022 - Gunjur, Gambia

20221218_164846_copy_1209x1612

Zondag, een mooie dag om herinneringen op te halen in Boboi Beach Lodge,  waar ik in 2007 voor het eerst in een 'treehouse' sliep nadat we de Amsterdam Dakar Challenge hadden gereden. 
Maar niet na eerst uitgebreid- na lange tijd - met Nederlandse Wim en Engelse Barbara gekletst  te hebben onder het genot van een paar biertjes. 

Boboi. De twee  nog net zo vervallen 'treehouses' als destijds, zijn inmiddels voorzien van trappen. In mijn tijd was er slechts een gammel laddertje. Hoe simpel en oud ook, het uitzicht zal nog even fenomenaal zijn als toen. Over de boomtoppen heen glinsterde de zee. Soms glad als een spiegel, dan weer ruig en het strand opslokkend.  Soms stormde ik de treehouse uit en beschermde de zijkanten met oude surfplanken. Een zware keelontsteking tot gevolg.

20221218_165243_copy_1209x1612


Twee jaar later bracht ik de weekends in Boboi door. Een oude Randstadtent werd mn huis onder de jellyfruit trees. Palmbomen waarvan de takken als hout tegen elkaar aanslaan als de wind opsteekt. Staand op de plek waar mn tent stond, met uitzicht op de dikke baobabtree en het treehouse verderop, schiet de ene na de andere herinnering me te binnen. Hoe ik op vrijdagmiddag mn koffertje achterop de fiets bond en naar Boboi fietste, 3 dorpen verderop. Zondag 's avonds vice versa, maar dan met prachtig licht en ondergaande zon. Een uur fietsen, ik deed het. Doordeweek op de Preschool meedraaien als juf. Negen maanden verbleef ik toen nog in Gambia.per jaar zou dat minder worden.

20221218_164937_copy_1209x1612

Het leven in en bij de tent was een Gambiaane versie van mn leven in de tent op Vlieland. Een plank tegen de baobtree was mn afwaskeuken. Op zondagochtend Wereldomroep luisteren als de antenne meewerkte. Kerstmis en Oudjaar met Tien1, waxinelichtjes overal. Sponsordochter  Mamma die als hulpje werkte in de keuken van Boboi en later als 'kamermeisje'. Allemaal kwam het boven. 
Het strand nog net zo verlaten, met lege  houten zonnebedjes, er komen  nauwelijks toeristen nu. Te ver in het zuiden misschien, want bijna aan de grens met Zuid Senegal, Casamance. 
Kartong en Boboi zijn mijn roots hier. Blij dat Mama juist hier haar stuk land gekocht heeft en haar mini roundhut gebouwd. De cirkel is weer rond.

20221218_160658_copy_1305x97920221218_165703_copy_1008x75620221218_172607_copy_1532x114920221218_165716_copy_1612x1209


 

Foto’s

6 Reacties

  1. Ineke:
    19 december 2022
    Heerlijk, mijmeren en herinneringen opnieuw beleven. En nu ook nieuwe herinneringen maken. Geniet er van Tineke
  2. Jopie:
    19 december 2022
    Mooie plek. Mooie herinneringen. Wat leuk die boomhutten. Een flink stuk leven ligt daar.
  3. Erik Haafkens:
    23 december 2022
    Oh Tien, nu begrijp ik dat Mama je bonus dochter is.
    Ik dacht dat het de moeder van was.
  4. Tineke Kalis:
    23 december 2022
    Ik 'heb' Malang en Mama min of meer geadopteerd. Zijn geen familie van elkaar. Wel daardoor 'broer en oudere zus' geworden..
  5. Aart Kraak:
    27 december 2022
    Ik zoek nog een plekje om rustig mijn volgende boek te kunnen schrijven :-)
    Zou zo'n treehouse geschikt zijn?
  6. Tineke Kalis:
    27 december 2022
    Meer dan geschikt, moet het niet waaien 🤣🤣🤣