De paden op..

... met heuse wandelschoenen aan om 7.45 uur op pad.  Eerst naar de school waar ik altijd mijn water haalde.

Daarna een zandweg ingeslagen die me nét iets teveel naar het oosten deed lopen, dus toch maar even gevraagd waar het naar toe ging. "Too too far..!". Rechtsomkeerd dan maar. De zon vóór me, dan later opzij en daarna in de rug, leek me een redeijk plan om ook weer thuis te komen.  Het achterland van de roundhut bleek inmiddels behoorlijk bebouwd. Meer dan veertig minuten stappen in mijn conditie leek me meer dan genoeg. Dus checken waar ik ben.

Een lange man staat wat te harken op zijn compound. Ik vraag hem in het mandinka of ene Omar Gibba hier soms in de buurt woont. Yes! lacht hij en wijst naar iets verderop. Ik bekijk de man eens goed. "Ali !! Is it you!?"  Hij lacht. "Yes Mama, is me !" Absurd. Ik loop een eind weg en wandel zo Ali's compound op. Ali bouwt samen met Makam de stoves. Ik maak kennis met zijn vrouw en kinderen, een vader en een moeder. Direct krijg ik thee en brood aangeboden. Zó bijzonder deze ontmoeting.

Later brengt Ali me naar de compound van mn oude kameraad Omar. But thats another story :-)