De ziel te paard

 Met fotoos:

https://tinekekalis.blogspot.com/2024/02/de-ziel-te-paard.html?m=1

De ziel komt te paard. Ik heb het ondervonden. Achtenveertig uur na dato ben ik weer helder en pak de Nederlandse draad weer op. Toepasselijk want Malangs breiwerk ligt naast me in een Gambiaans tasje. Niet dat ik daar nu tijd voor heb, want eerst aan de slag. 
De eerste klap is een daalder waard: maandagochtend het ontbijtritueel. Opeens herinnerde ik me dat zowaar toen ik gisteren stoned-zonder-te-roken in de supermarkt stond om het hoogst noodzakelijke te kopen.  Met een hysterische fietstas vol groenten en iets minder fruit - want een koffer met sinaasappelen meegenomen -  op de mountainbike. Want van een beetje normale fiets kon ik niet bedenken waar die was. 
Denken was  sowieso licht afwezig. De avond tevoren werd ik om half tien 's avonds door mijn fantastische neef met zijn bolide van Brussel opgehaald. Vorig jaar had ik mezelf gezworen nóóit meer via Brussel te vliegen omdat ik dan een nacht mag wachten tot een trein of bus me naar Amsterdam brengt. In een onbewaakt ogenblik had ik toch weer Brussel geboekt want goedkoper. Dat mijn neef nu 2x200 km moest rijden maakte het natuurlijk niet goedkoper. Maar ik ben een mazzelaar, in plaats van een donatie voor een Gambiaans gezin sponsorden ze me de terugreis. Dank dank dank lieve Frans en Jannie!
Terug naar gisteren. Eenmaal weer thuis bleek ik iets helderder, maar verbaasde me nog steeds dat het zo koud was hier. Hoe deed ik eigenlijk de verwarming aan? En hoe zette ik hier koffie?  En hoe zit het met de tijd, welke klok geeft de ware tijd aan? Vragen, vragen, vragen... en doodmoe.  Dus alles in de koelkast en naar bed.  Tv aan was makkelijk, knopje hier knopje daar.. en alles voorbij laten trekken.  Tegen de avond kon ik zowaar een programma volgen over Da Vinci. De nacht die volgde was absurd. Elk uur wakker en steeds maar zoeken waar het raam-met-de-dadelpalm-en-maan nou toch was. Mijn uitzicht vanuit het bed in de Roundhut.  Niet, nergens. 
Maar nu is het maandagochtend, ik weet alles weer.  Van hoe te douchen tot hoe te ontbijten.. Gezond, met de luxe van kwark, noten, appel, geraspte wortel met citroen. Want het terugkom cadeautje  las ik vanochtend op de weegschaal: 5 kg afgevallen. Nú doorgaan Tien!  
Ik mag dan niet te paard zijn gekomen, maar ben wél geland. Fijn dat ik er weer ben. Maar Malang mis ik wel...