Five o'clock wake up please..

Wakker worden, we gaan de zonsopgang zien!  Niets hebben we aan het toeval overgelaten. De benzine is bijgevuld, de lampen doen het,  evenals de startmotor..yes! Koffie mee en om 5.45 hobbelen we de compound af...Eh... helaas.. de poort is dicht en iedereen slaapt nog.Toch maar roepen. Ondertussen probeert Malang met man en macht het kreng open te trekken cq duwen.  In het donker denk ik Omar in de deuropening te zien, maar hij doet niets. Dan vliegt het ijzeren gevaarte open. Hop! Het donker in, op weg naar Nemasu Lodge, aan zee. Daar parkeren we de 'jeep' .

Even later lopen we in pikkedonker langs de vloedlijn. Het water staat hoog maar is al aan het afnemen. Na ongeveer een kilometer lopen denk ik de juiste spot gevonden te hebben.  Het is half zeven, we zijn een half uur te vroeg. Malang nestelt zich in het zand en houdt zich slapend.

Als het al over zevenen is, staat er nog steeds geen oranje bol boven de Palmbomen.  Jenny die ons getipt heeft komt aan rennen met de honden. Ze wijst dat we op de verkeerde plek zijn. Verderop!! Ik stuur Malang vooruit en kan zelf niet anders dan 'snel-wandelen'. Als we de tweede bocht om zijn ligt de zee erbij als een romantische baai in maanlicht. De zon is weliswaar opgekomen maar ligt nog achter het wolkendek.

Jenny, die inmiddels al een kilometer verder is belt dat ik gewoon moet gaan zitten en genieten. Dit is het dus, denk ik. Je kan niet alles hebben en neem plaats op één van de hoge stenen langs het water. Wat een rust en wat prachtig , ook zonder oranje bol.

Na een tijdje keren we om en wandelen de 1,63 km terug. Niet nadat Malang nog even een crab uit een net bevrijd heeft en teruggebracht naar zee. In de verte doemt de grote moskee ( aan zee) van Gunjur op. Een koe doet haar ochtend ronde.

In de lodge nemen we ontbijt, dik verdiend!