Hungry..?

Met fotoos: https://tinekekalis.blogspot.com/2024/01/hungry.html

Ik moet me beheersen als Malang zijn uitgebreide havermout-met-melk-en-banaan als ontbijt  niet voldoende vindt. Hungry..? Ik kan het woord niet hóren..
 Vanochtend tijdens de ochtendwandeling kwam ik op het idee goede vriend Omar G. gedag te zeggen. Ik trof bij zijn compound  een met latjes/stokjes/stukken ijzer gebarricadeerde 'deur'opening aan. "TinekeTwo!" hoorde ik een van de kinderen roepen. Vervolgens werd het vlechtwerk van hout en ijzer uit elkaar gehaald en netjes naast de toegang gelegd. Omar bleek op het geroep haastig zich verfrist te hebben en stapte vrolijk op me toe. Waar zijn vrouw was vroeg ik. Ik kreeg een lang verhaal over dat ze ziek is. Nou ja, verklaart hij, niet echt ziek maar zwanger  en dat ze was vertrokken naar haar zuster in Serekunda. Nu stond hij er alleen voor met vier kinderen. Dat betekent onder andere  dat hij niet ver van huis kan om bijvoorbeeld firewood te zoeken  zodat hij thee kan maken voor ontbijt. . Ook kan hij daardoor  geen werk bij mekaar scharrelen.Ook geen brood dus Kortom, eet maar oranges.  
Ik kom hier zoveel jaar en ben toch steeds weer geschokt bij zoveel onverwachte  armoede.  
"I have good neighbours. They give my kids monó ( soort waterige pap) every morning." En dat alles zonder echt te klagen. En al helemáál zonder een cent te bedelen.
Malang en ik lopen sinds talloze waarschuwingen  altijd zonder geld, slechts een briefje van 20 dalasis voor brood op de terugweg. Ik frommel het in zn hand onder "sorry i have no more with me". Direct sluist hij het door naar zn dochtertje van zeven, Aminata. " For sculoo,bie and soma" waarschuwt hij haar. Om een stukje  brood-met-bonen  te kopen op school, voor in de pauze. Voor twee dagen!!! En dan te weten dat Malang elke dag een vol 'bread-with-beans' mag kopen.
Ik zeg Omar dat hij zn zoon naar me toe mag sturen voor ontbijtgeld.  
Als we bijna aan het eind van de looppartij zijn. Komt zijn zoontje ons achterop rijden. Hij had onze voetstappen gevolgd. Thuis stop ik alles wat er nog in huis is in twee tasjesDe basmatirijst in zakjes voelt stom,maar goed voor 1x lunch. Noodles, suiker en thee past er nog net bij. Viltstiften een een pluche beer in een 2de tasje.. Het geld verpak ik en doe het middels een touwtje om zijn nek. Hij vertrekt met een vrolijk koppie, maar niet nadat we eerst gedrieen ontbeten hebben. Met koffie, thee, havermout en brood met chocolade pasta.
 
Nu moet ik vooral  niet vergeten hoe super ver en gezellig Malang en ik  gelopen hebben.  Bijna 6 km in totaal. Ik heb weer veel geleerd en gezien  en met mensen onderweg gesproken. Voor zover mijn Mandinka dat toeliet natuurlijk :-)

Ps mocht je rijst willen geven, laat me weten aub!