Boboi .. toen en nu...

Zestien jaar geleden sliep ik in een boomhut/treehouse in Boboi lodge. Ik ontmoette er de toen 15jarige Mariama. Ze zat op haar gemak voor één van de hutjes steentjes uit de rijst te vissen. Ze lonkte naar me zoals geen ander Gambiaans meisje kon doen. Ik liep op haar toe, we lachten maar verstonden mekaar niet. Ze zei iets als "Mama Afrika". En daarmee werd ter plekke mijn naam veranderd. Het meisje van toen is nu een jonge vrouw met sinds kort een man en een baby. Ze is mijn sponsordochter, al 15 jaar. Zij noemt mij Mama (Afrika) en ik noem haar ook Mama (Mariama). En hier in Boboi is het begonnen.

Het is zondag. Malang en ik gaan vaak 's zondags naar een strand. Voor het eerst weer de warme zee in. Een drankje met Wim van Soforal lodge, op het terras van Boboi, even bijkletsen. Komende week begint er in zijn lodge  weer een teken/schilder cursus. Niet langer dralen Tien!  Doen! DUS.

Ondertussen knallen de jellyfruits uit de palmbomen om ons heen. In top een 'balanta' of 'manjago', palmboom-klimmers uit Guinee Bissau.  Geen Gambiaan kan ze daarin evenaren. En Malang smult van de gevallen vruchten.