(Vervolg 2) 2de etappe

Er zit weer een dag op en terugkijken naar gisteren blijkt lastiger dan gedacht. Lang verhaal kort: Javier, een mede pelgrim uit Madrid, behandelt mijn schouder/arm met diaplaatjes die hij verspreid over mn lijf legt, eindigend met twee op mn voorhoofd.  Er schijnen bloemen op te staan. Ik moet stil blijven liggen anders vallen ze eraf. Zie het voor je, ik vechtend tegen een vlieg die niets liever wil dan op die dia's te gaan zitten. Ik begin te gieren van het lachen want dit moet een absurd gezicht zijn: ik op een onderste stapelbed in de herberg, met om me heen bloedserieuze Franzosen.  Of het heeft geholpen? Wie weet, ik had een goeie dag. Het was iets als de Bach-bloemen-therapie. En Javier sjouwt dus een plastic vel met dia's mee.

Gisteravond schier eindeloos uit zitten zoeken wat er weg kan. Weg dekentje, te zwaar, weg dit, weg dat.. heerlijk. En het karretje? Weg ermee! Uiteindelijk heb ik nu een rugzak om van totaal ongeveer 5 kilo, incl. Water. De rest zou ik met een taxi meegeven a €40 als ik niet plots een camper bijna zie wegrijden vanochtend. Kortom, bagage met de camper mee omdat ze hetzelfde doel hebben vandaag. De taximan was natuurlijk pissig dat ie voor niets kwam. Ik heb maar gedaan alsof ik geen Spaans spreek met veel sorry sorry sorry. Morgen wil de campervrouw ook ons stuk camino lopen, maar ze durft niet zo goed alleen. Dat was dus een schot voor open doel haha. Haar man neemt de bagage tot ons volgend einddoel en ik werp me op als stoere meid met wie zij wel mee mag lopen :-)

Tot zover gisteren cq vanochtend. Zo direct nog even snel over vandaag proberen te schrijven..