4de etappe Almaden de Plata - El Real de la Jarra

Wij zijn toch eigenlijk maar armoedig qua namen voor dorpen. Iedere keer tik ik me een ons lichter aan die uitgebreide benamingen hier.

Hoe het ging. Perfect. Ongelofelijk, maar het is m'n vierde dag en ik loop nog steeds. Sterker nog, afgezien van m'n vreselijke schouder zie ik nog geen reden om te stoppen. Zojuist met de diehards in de herberg m'n bagage uitgezocht. Dat wordt maandag vijf kilo naar Nederland terugsturen. Natuurlijk hebben ze gegierd van het lachen bij het zien van al die potjes met pillen, crèmes, bruistabletten, poeders en wat-al-niet.  Ik heb dan ook de benaming van 'especialista del magnesium'. Ik lach graag mee, zeker als het me kilo's scheelt. Het transport van herberg naar herberg zal ik - aangenomen dat ik voorlopig doorloop - op den duur niet kunnen bekostigen. Wij lopen rechtstreeks van dorp naar dorp. Auto's moeten daarentegen vaak dubbele kilometers maken om datzelfde dorp te bereiken.

Vandaag heerlijk relaxed gelopen. Wel veel omhoog en omlaag - diep omlaag zonder pad met losse stenen - maar ik doe het steeds beter. Goed door de knieën zakken en concentreren c.q. focussen. Heel veel schattige varkentjes die keihard wegrennen en één ENORME, zo groot als een beer. 'Vrij' in de natuur. Dat wil zeggen, de enorme stukken grond zijn wel met zware hekken beveiligd die wij moeten openen en sluiten . Een soort wildrooster maar dan anders.

Sorry eerst even eten /drinken naast het Museo Municipal. Met ezel en paard op het 'terras'.