O'Cebreiro

In stromende regen - rond het kerkje giert het zelfs want op de top van de berg - kom ik bij het kerkje aan van pater Elias, die de Camino destijds op de kaart gezet heeft. Het was 1959. De camino bestond slechts in de herinnering. Kerk en klooster waren vervallen tot ruines.wat ik nu zie anno 2019 is een ogenschijnlijk doodgewoon mooi kerkje, niet voor te stellen dat het een ruine was die de pater met zijn familie opgebouwd heeft. Niet meer dan logisch dat er een  standbeeld voor de man is opgericht, met plaquettes van velen, veelal pelgrimorganisaties uit vele landen. Zonder pater Elias had ik hier niet gelopen. Ere wie ere toekomt.

In de kerk liggen bijbels in alle talen opengeslagen bij de beroemde tekst "... ik had de liefde niet, ik ware niets..".  1 Korintiers 13 ( zie foto voor de tekst). Ook in het Arabisch, zou mooi zijn als  terroristen dat eens zouden lezen.

Fijn om hier te zijn. Rust, Gregoriaanse zang zacht op de achtergrond. Een jonge vrouw verzorgt de kaarsen. Af en toe komt er een pelgrim binnen , gehuld in poncho met een bult op de rug.