Pfht..

4 februari 2023 - Gunjur, Gambia

12:47 u De ochtend is om. Met nix. Dat wil zeggen... eerst met Omar overleggen of hij de twee verstuurde bananendozen op wil halen in Ghanatown. Makam is ziek. Hij had gisteren al een bult in zn nek. Ik hoopte hem enigszins gerust te stellen middels  een pleister met jodium. Ik zou het vast wel horen als of wanneer het schip zou  stranden.
Ondertussen is Ali ook aan komen wandelen, heel relaxt. Iedereen krijgt vandaag luxe ontbijt: 'tapalapa mayonaise anin sise kilo'  oftewel stokbrood met mayo en ei. Ik snij er nog tomaat naast. Ze smullen. Dank Karin Compagner  voor de 24 eieren, leuk! Ze gaan op komen 😅
Ali gaat op een tegelsnijder uit
 Omar legt me drie keer uit waarom voor een electrische 750 betaald moet worden en voor een handmatige 4.500, zes keer zoveel. Antwoord uiteindelijk, na  veel voorbeelden:  handmatig is gewild, elektrisch niet.
Zucht, logica..

Ik bel Makam of hij naar het Duitse kliniekje gegaan is. Hij bevestigt dat. " Is infection. I need medicine".  Even later valt hij ongveer de Roundhut binnen en ploft op een stoel. De bult van gisteren is groter geworden. Hij heeft van de dokter een 4 cm groot papiertje mee gekregen met 'amoxyline'  daarop geschreven. Zijn id card is hij vergeten . Pfht. Ok, omkleden, goeie schoenen aan en naar de apotheek met hem. Met de auto rijd ik naar de 'marceto'  het hoofd plein in het midden van het dorp. Daar heeft een van mn oude buurjongens hier, een farmacie. Ik koop er nog wat paracetamol bij en rij met Makam naar zn compound. Daar staat zijn vrouw hem al op te wachten. Ze kan elk moment - volgens Makam -- bevallen. Ik krijg de id-card, Makam neemt de pillen en gaat slapen. En ik hobbel over  de veel te hete stoffige achteraf weggetjes terug naar huis.
Daar belt Ali me op. "It is 1500 dalasis Mama!"
Voor niks het hele relaas aangehoord omtrent de prijs van 4500 dal. 
En dan is het dus kwart voor een geweest :-( Ik val bijna in slaap, even liggen...🤣

Bij de foto: "Power to the women"  Ik ben de dag ervoor bij de compound  langs gegaan, waar alleen vrouwen en meisjes woonden. Domweg omdat de mannen en broers overleden waren. Ze hadden van sponsorgeld dat ik bewaard, had een stove  gekregen om op te koken. Dat moest firewood schelen. Want geen man om hout te hakken..

20230127_172626_001_copy_2016x1512

20230127_172747_copy_1008x75620230127_172914_copy_1008x75620230127_172706_copy_1008x756

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

3 Reacties

  1. Gerda:
    4 februari 2023
    Ha Tineke, de foto met de vrouwen en meisjes intrigeert me: ik zie ze allemaal met jerrycans, daarachter een hut en weer daarachter een mooi wit hek bij vermoedelijk een huis. Wat zie ik?
  2. Tineke kalis:
    5 februari 2023
    Jerrycans als stoeltjes. De hut is de Kookhut waar de stove in staat. Zie de schoorsteen op het dak. Het witte hek is geen hek, maar de stenen muur langs de veranda. De oude moeder zit erachter. Ze kwam er net met haar koppie bovenuit. Ook weer ziek: 'high blood'..
  3. Aart Kraak:
    14 februari 2023
    Ik loop nogal achter (niet alleen met lezen)... dus ik ga even 10 dagen inhalen. Volgens mij ga je vandaag weer terug naar Mokum, toch? En zo'n stove, wat een verbetering. Hulde!