Etappe 24.1 Villafranca del Bierzo- Las Herrerías , 21 km

Voor het eerst een herfstzonnetje. Ik zit voor een cafe in de vallei van de rivier Valcarce, die ik tot nu toe heb verstaan al 'ValCarcel' - vallei gevangenis.

Prachtig hoe het water links van me - wij gaan omhoog en water stroomt nog altijd naar beneden - soms kabbelt, dan weer over rotsen naar beneden stort of gewoon zachtjes stroomt. Ik kon er niet echt bij stil blijven staan omdat ik besloten had met de twee Spanjaarden mee te lopen die ik vanochtend aansprak toen ik uit de tunnel kwam. Ik was namelijk best wel opgelucht dat dat goed gegaan was. Om half acht vanochtend zag ik pelgrims naar rechts gaan, terwijl ik zeker dacht te weten dat ik gisteren van de weg tegenover me kwam. Dus even navragen in het cafe waar ik koffie nam. Het klopte, ik kon gewoon rechtdoor gaan, de trap af en dan kwam ik op de camino. Wat hij me niet vertelde was, dat ik op de autoweg zou stuiten en dan door een tunnel moest lopen die niet voor voetgangers bestemd is. Ay! Daar stond ik dus, voor die tunnel met de WakaWaka in mn linkerhand, op heuphoogte. Doen? of terug? en omlopen door de stad en over de berg cq de rivier?? Gokken maar en voorzichtig zijn. Spannend, hoewel er eigenlijk alleen tegemoetkomend verkeer was. Halverwege enge borden met een symbool van een rennende man: naar links nog ...meter, naar rechts nog ...meter. Ik bleek over de helft, zuchtte en dacht "je moet 1x in je leven onder een berg door lopen.."

Toen ik eruit kwam zag ik de twee Spanjaarden van de officiele weg afkomen en sprak ze opgelucht aan met 'muy buenos dias!'. We zijn de hele dag samen opgelopen. In hun tempo. En ik was te trots om me te laten kennen. Aldus een kleine twintig kilometer afgelegd in ik weet niet hoeveel uur, maar veel sneller dan wanneer ik alleen was gaan lopen. Veel gekletst in het Spaans en veel nieuwe uitdrukkingen geleerd of me weer herinnerd.. En oergezellig gelopen.

Ik ben weer eens in een kleine herberg, gerund door twee jonge meiden. Wel met stapelbedden maar hopelijk straks niemand boven me. Eerst even de was doen. En vanavond voor een keertje meedoen met het gezamelijke vega-diner. 

Naast me, buiten,  klingelt een koe 'dat het een aard heeft'. Ook gezellig..