Etappe 14 Caceres oude stad

Gisteren heerlijke dag. Direct al bij aankomst rugzak neergezet in de Albergue en gedwaald door smalle straatjes, tussen eeuwenoude stenen muren, over pleinen en pleintjes met de mooiste namen. Zomaar een museumpje ingestapt waar ik bleek te moeten reserveren. Om een uur 's middags racete ik als enige tussen de wandelende toeristen er naartoe. Het bleek het paleis van de adellijke familie Golfines Abajo te zijn. De 'abajos', zij-van-beneden. Later kom ik dezelfde naam tegen met 'arriba', zij-van-boven. I moet direct aan Albert Mol denken als hij het over 'haar-van-boven' heeft.

Het paleis, een robuust vierkant gebouw met drie verdiepingen, is geschonken door het laatste familielid, Dona Tatjana Perez de Guzman el Bueno y Seebacher. Ze was gravin, markiezin en wat-al-niet. De familie woonde er sinds de 15de eeuw tot de 20ste eeuw. Schilderijen, meubels, wandtapijten, boeken, wapens, alles komt aan bod. Helaas ratelde de juffrouw van het museum bij elke nieuwe zaal haar verhaaltje af en bleef ik maar wat achteraf staan om op mn eigen manier de boel te bekijken.

Voor dat ik naar het museum ging, kon ik het niet laten even Decathlon binnen te gaan ( pas op de kilo's Tien!). Stel dat ik de Camino kan doorzetten, dan kom ik in kil en regenachtig Gallisie terecht. Dan is een sneldrogende broek onmisbaar. Eigenlijk moet ik ivm gewicht nu mijn kleurige Gambiaanse broek weggooien, maar dat is me tot nu toe nog niet gelukt.

Terug naar mn kamer daarna omdat ik bijkans door mn hoeven zakte. En 's middags tegen vijven nog een rondje. Kerken, stukken Camino, een oude synagoge en dan hou ik het voor gezien. Morgen verder... daar komt het niet van.

De volgende ochtend, vandaag dus, zit ik me gek te puzzelen met bussen op internet. Ik blijk toch slecht tegen het idee te kunnen vijf wandeltrajecten over te slaan. Als ik die stukken nou eens met de bus ga proberen te doen.. Het blijkt zoiets te zijn als je bij ons bijvoorbeeld van het ene minidorp met 500 inwoners naar het andere wil. Als dat al lukt moet je er een dag voor uittrekken. Uiteindelijk lukt het me drie dagen op de camino te regelen. De andere twee zou ik dolgraag wandelen , maar ik kom daarna niet met een bus weg en zou dan naar Salamanca moeten lopen. Zoals het hoort. 9,5 uur op een dag!! Pfht.

De avond is gevallen. Ik heb nergens zin in. Lig op bed en bedenk dat iedereen naar het rock festival is. Ongetwijfeld ben ik in mineur vanwege de onmogelijkheid dat prachtige stuk lopend te doen. Teleurstelling hoort erbij. Laat ik me er maar op verheugen dat ik morgen om 13 uur met de bus naar het eerste traject ga. :-)